Irena Makarewicz

Urodzona w Warszawie, studiowała w Budapeszcie i w Warszawie, z wykształcenia enolożka i filozofka, z zamiłowania tłumaczka literatury węgierskiej, od wielu lat zafascynowana twórczością Sándora Máraiego. Przełożyła jego opowiadania zebrane w tomie „Magia” (w tym „Nagłe wezwanie”, wykorzystane w filmie „Tatarak” Andrzeja Wajdy), powieści „Pokój na Itace”, „Pokrzepiciel”, „Sąd w Canudos”, ostatnio również „Trzydzieści srebrników”, a także dramat „Przygoda”, z wielkim powodzeniem wystawiony przez Krystynę Jandę (Teatr Polonia) oraz Jana Englerta (Teatr TVP). W ubiegłym roku w jej przekładzie ukazał się „Salon Wiosenny” Györgya Spiró, a w tym roku pojawi się kolejna jego powieść -„Diavolina”. Odkryła dla polskich czytelników takich nieznanych wcześniej u nas węgierskich autorów, jak Albert Wass („Czarownica z Funtinel”), Miklós Bánffy („Trylogia siedmiogrodzka”), Johanna Bodor ( „Nie szkodzi, kiedyś zrozumiem”), Gábor Zoltán („Orgia”). W czasopiśmie „Zeszyty literackie” regularnie publikuje teksty poświęcone  nieznanym u nas, fascynującym węgierskim pisarzom, którzy jeszcze czekają na swój debiut translatorski w Polsce.