Dyskusyjny klub książki i prowadzenie spotkań na nim może wydawać się rzeczą prostą. Czy jednak naprawdę łatwo jest tak opracować omawianą książkę, żeby przeprowadzić o niej ciekawą dla uczestników, żywą i owocną rozmowę? Jakie techniczne problemy można przy okazji napotkać?
Dyskusyjny Klub Książki w Szczecinie
Rozmawialiśmy o tym z piętnastką moderatorów w Książnicy Pomorskiej w Szczecinie. Z jednej strony dzieliliśmy się pomysłami i rozwiązaniami z naszej codziennej pracy w klubach. Z drugiej sami bawiliśmy się w klubowiczów, symulując konkretne spotkanie w tym przypadku książki dotyczące Wojciecha Kuczoka „Czarna”.
Zaczęliśmy od lektury kilkunastu recenzji książki, żeby udowodnić, że na spotkaniach klubów warto wprowadzać różnego rodzaju teksty zewnętrzne, kontekstowe (wywiady, artykuły dotyczące tematu poruszanego w książce, fragmenty innych podobnych powieści, recenzje właśnie). Na podstawie recenzji wynotowaliśmy wszystkie proponowane przez ich autorów tematy główne i poboczne omawianej powieści. Tym samym sformowaliśmy bazę pod przygotowanie dobrej dyskusji. Przecież ona nie powinna dotyczyć tylko puenty książki, nad którą pracujemy, ale także kilku ciekawych problemów i tematów, które dana książka nam przynosi. A przy okazji recenzje skrytykowaliśmy, powiedzieliśmy sobie o ciekawych ich źródłach oraz o tym, co dobra recenzja powinna zawierać, żeby była w naszej pracy użyteczna.
Dyskusja wokół książki
Przyszedł czas na samą (zaskakującą burzliwą) dyskusję o książce. Spośród kilku możliwych schematów jej poprowadzenia, wybraliśmy jeden, dotyczący psychologii bohaterów, ich oceny oraz kwestii winy. Obserwowaliśmy, jak należy egzekwować podążanie zaprojektowanym schematem rozmowy. Zastanowiliśmy się, jak można okiełznać najczęściej spotykane typy rozmówców (wcielaliśmy się w nich!). Omówiliśmy, jak należy do rozmowy wprowadzać sądy kontrowersyjne dla jej podgrzania. Doszliśmy do wniosku, że należy formować mikro-podsumowania poszczególnych tematów, dla wytracenia tempa debaty.
Na koniec zebraliśmy doświadczenia dotyczące:
- konstruowania podsumowania spotkania tak, żeby nie zabrakło w nim i pochwał dla poszczególnych opinii;
- wyliczenia tematów, które okazały się najbardziej kontrowersyjne;
- zasygnalizowania tego, czego o książce nie powiedzieliśmy albo powiedzieliśmy za mało;
- rozszerzenia kontekstu lektury przez propozycje innych powieści o podobnej formie czy tematyce.
Wyjątkowo intensywny i odkrywczy warsztat, oparty o wymianę doświadczeń.
